Alkoholizm jest jedną z najczęściej spotykanych form uzależnienia i dotyka osób w różnym wieku, bogatych i biednych, bezrobotnych i prezesów wielkich firm. Leczenie alkoholizmu owiane jest wieloma mitami, podobnie jak sama choroba. Tymczasem, aby przerwać niekończący się krąg picia i trzeźwienia, nie wystarczy po prostu pozbawić alkoholika dostępu do używki. Proces leczenia jest długi, skomplikowany i bolesny. Na czym polega odwyk alkoholowy?
Jak rozpoznać osobę uzależnioną od alkoholu?
Rozpoznanie osoby uzależnionej nie jest proste, a potwierdzenie diagnozy uzyskamy w specjalistycznej placówce, np. w ośrodku leczenia uzależnień Medjol. Tutaj zdiagnozujemy także uzależnienie od narkotyków, hazardu, gier komputerowych lub seksu. Istnieje jednak zestaw symptomów, które powinny wzbudzić w nas czujność. Należy do nich przede wszystkim głód alkoholowy, który powoduje:
- rozdrażnienie, drażliwość, napady złego humoru,
- napięcie,
- problemy ze snem,
- potrzebę picia alkoholu w sytuacjach stresu, napięcia i konfliktów,
- niepokój i lęk,
- drżenie dłoni lub ciała,
- spadek koncentracji,
- napięcie fizyczne i psychiczne.
Jeśli na te wszystkie objawy “pomaga” wypicie alkoholu, prawdopodobnie mamy do czynienia z osobą uzależnioną.
Podobnie jest w przypadku osób, które potrzebują alkoholu, aby dobrze się bawić. Zwykle granica pomiędzy okazjonalnym piciem dla towarzystwa a prawdziwym uzależnieniem, jest bardzo cienka. Uzależniony szuka okazji i towarzystwa do wypicia, a jeśli ich nie znajdzie, pije w samotności – przy oglądaniu filmu, meczu, przy pracach ogrodowych.
Należy także pamiętać o zjawisku alkoholika wysokofunkcjonującego. To osoba, po której nie spodziewalibyśmy się uzależnienia – jest wspaniałym rodzicem, odnosi sukcesy zawodowe. Jest zawsze w formie, aktywna i efektywna. Tylko wieczorem potrzebuje wypić kilka kieliszków wódki, whiskey, butelkę wina lub parę piw.
Nagłówek H2: Kiedy skorzystać z pomocy specjalisty?
Wymienione symptomy zawsze powinny wzbudzić naszą czujność – jeśli dotyczą bliskiej nam osoby, warto z nią porozmawiać o naszych obawach. Może się okazać, że i ona jest zaniepokojona swoim stanem. Niestety znacznie częściej jest tak, że osoba uzależniona zarzuca nam “czepianie się”. Jest całkowicie pewna tego, że nie odczuwa przymusu picia, że mogłaby z niego zrezygnować w każdej chwili, ale pije bo lubi.
Warto jednak podejmować próby skorzystania z pomocy specjalisty, który określi, czy problem uzależnienia istnieje, czy nie. Natomiast leczenie alkoholizmu należy rozpocząć jak najszybciej, najlepiej natychmiast po stwierdzeniu choroby.
Nagłówek H2: Odwyk alkoholowy – na czym polega?
Walka z nałogiem alkoholowym przebiegać powinna na wielu płaszczyznach. Terapia oparta wyłącznie na odcięciu uzależnionego od dostępu do alkoholu nie przyniesie żadnych długotrwałych efektów. Tutaj potrzebna jest także farmakoterapia, psychoterapia indywidualna i grupowa oraz terapia poznawczo – behawioralna. Dlaczego?
Ponieważ alkoholizm jest chorobą bardzo złożoną, której przyczyny zwykle leżą w braku umiejętności innego rozwiązywania problemów emocjonalnych i społecznych. A stan taki wynika z różnorodnych doświadczeń i deficytów, często osadzonych nawet we wczesnym dzieciństwie. Dlatego też, poprzez zastosowanie różnorodnych technik psychoterapeutycznych, należy dotrzeć do samego źródła problemów osoby uzależnionej. Kiedy to się uda, można dać jej narzędzia do radzenia sobie z napięciami, stresem i doświadczeniami z przeszłości.
W początkowym okresie odwyku stosuje się także farmakoterapię – celem jej stosowania jest zminimalizowanie odczuwanych przez uzależnionego skutków odstawienia alkoholu. Zespół abstynencyjny może przebiegać bardzo gwałtownie i dawać szereg drastycznych objawów psychicznych i somatycznych. Dlatego też nie wolno robić tego nigdy na własną rękę – odstawianie alkoholu zawsze powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą specjalistów z ośrodka terapii uzależnień.
Nagłówek H2: Postępowanie po zakończeniu leczenia
Długość okresu leczenia alkoholizmu jest niemożliwa do określenia. Terapia w ośrodku zwykle trwa od sześciu do ośmiu tygodni. A jednak zakończenie tego etapu nie jest równoznaczne z zakończeniem leczenia. Nie bez przyczyny mówi się “trzeźwy alkoholik”, a nie “wyleczony z alkoholizmu”. W gruncie rzeczy uzależniony będzie alkoholikiem już zawsze, a nawet niewielka ilość trunku może przyczynić się do nawrotu choroby. Dlatego tak istotnym jest, aby uzależniony zachował pełną abstynencję już do końca życia.
Jak więc postępować? Ponieważ alkoholizm ma swoje podłoże w psychice, właśnie ten aspekt powinien być pod stałą kontrolą uzależnionego i jego bliskich. Oznacza to konieczność stałego doskonalenia kompetencji społecznych oraz nauczenia się radzenia sobie z napięciami w inny sposób niż poprzez “znieczulenie” kieliszkiem wódki. Warsztaty, grupy wsparcia, terapie behawioralne, spotkania grup AA – pomogą trzeźwemu alkoholikowi w walce z nałogiem.
Ale warto stosować także “domowe” sposoby. Uzależnionego można namówić na uprawianie sportów, które stymulują produkcję hormonów szczęścia. Można także zaproponować mu zajęcia jogi, naukę gry na instrumentach czy inne formy aktywności. A co najważniejsze, trzeba okazywać mu wsparcie i zrozumienie, rozmawiać i wspólnie szukać najlepszych sposobów rozwiązywania problemów. Należy także unikać okazji do picia – to może stanowić dla niego zbyt dużą pokusę.
Odwyk alkoholowy to jedyna skuteczna możliwość pomocy osobie uzależnionej od napojów wyskokowych. Jest trudna, ale konieczna – alkoholicy żyją krócej, a ich uzależnienie ma destrukcyjny wpływ na ich bliskich, na zawsze pozostawiając rany w ich duszach.
