Autyzm dotyka dzieci na całym świecie, nie są znane dokładne i jednoznaczne przyczyny powstawania tej choroby. Za niektóre z nich uważa się wiek ojca, zła dieta matki, brak cynku, uszkodzenia płodu, komplikacje podczas porodu, mutacje genowe oraz czynniki środowiskowe. Objawy autyzmu zależą od stopnia jego zaawansowania oraz od wieku dziecka. U niemowlaka obserwujemy brak reakcji na rodziców, dziecko nie jest skupione, nie jest zainteresowane zabawkami oraz nie zwraca uwagi na otaczające środowisko. Dzieci takie zwykle nie wykazują emocji, nie płaczą i nie uśmiechają się. Już wtedy powinnyśmy skontaktować się z lekarzem rodzinnym, który doradzi nam co zrobić dalej. Objawy autyzmu u dwulatka są już bardziej zauważalne, dziecko takie nie jest zainteresowane zabawą z rówieśnikami, czasami nie reaguje na rodziców, brak z nim kontaktu. Potrafi całymi godzinami zajmować się jedną rzeczą. Specjalistyczna pomoc jaką możemy uzyskać dla swojego dziecka jest koniecznością, którą powinnyśmy wziąć pod uwagę. Dziecko wymaga specjalnych metod wychowawczych oraz pomocy dydaktycznych. Dostępne są też zabawki dla takich dzieci. Dziecko z autyzmem przez całe życie powinno korzystać z pomocy psychologów i terapeutów. Musi uczyć się życia w społeczeństwie, rozumieć swoją chorobę i potrafić nazywać emocje. Największe trudności dziecko napotyka w szkole, czasami wymaga indywidualnego podejścia, może być niezrozumiane przez inne dzieci i nierzadko wyśmiewane. Ważna jest też edukacja innych dzieci, powinni zająć się tym nauczyciele, pedagodzy oraz rodzice innych dzieci. Kwestie takie porusza się głównie na zebraniach i spotkaniach klasowych. Doświadczony pedagog obserwuje dziecko, wie z czym sobie nie radzi oraz jest w stanie przewidzieć jego reakcję emocjonalną w danej sytuacji. Najlepiej, aby dziecko przebywało ze swoimi rówieśnikami, nie powinno się izolować dziecka ani wykluczać z zabaw. W wieku nastoletnim dzieci radzą sobie trochę lepiej ze swoją chorobą, zaczynają ją rozumieć, unikają stresorów.
